Dag 140 t/m 149

Dag 140: Vriend van Jezus

“Daarna riep Hij: ‘Lazarus, kom naar buiten!’ De dode kwam tevoorschijn, zijn handen en voeten in linnen gewikkeld en zijn gezicht bedekt door een doek.”
Johannes 11:43-44 NBV

Het verhaal van Lazarus, dat we lezen in het evangelie van Johannes, draait om de macht van Jezus Christus, om iemand die overleden is weer tot leven te wekken. Hoewel het verhaal gaat over een bestaande man, die echt overleden is en opstond uit de dood, geloof ik ook dat het een hele krachtige metafoor is voor wat Christus in ons leven kan doen.
Wanneer Jezus in het betreffende gebied was om te preken en les te geven, logeerde Hij vaak bij Marta en Maria, twee zussen, en hun broer Lazarus. Ze waren goede vrienden, dus toen Lazarus ziek werd was het niet zo gek dat de zussen Jezus een boodschap stuurde met de vraag of Hij direct wilde komen om hun broer te genezen. Tegen de tijd dat Jezus bij hen aankwam was Lazarus al vier dagen overleden en leek de situatie volkomen hopeloos. Maar Jezus liet zich niet uit het veld slaan. Allereerst bad Hij tot Zijn hemelse Vader en daarna riep Hij: ‘Lazarus, kom naar buiten!’ En dat was exact wat Lazarus deed. Jezus gaf de mensen die om hen heen stonden de opdracht de doeken, waarin Lazarus gewikkeld was, los te maken en het feest kon beginnen!
Jezus is gespecialiseerd in het doen van het onmogelijke en het hopeloze. Hij is niet onder de indruk van de dood. Het zou niet heel lang meer duren voordat de mensen die Jezus zagen sterven aan het kruis, Hem ook Zijn graf uit zouden zien lopen. Jezus heeft de unieke gave nieuw leven te schenken aan de mensen die Hem daarom vragen.

Gebed
Vader, U gaf mij het leven en toen ik dit geweldige cadeau, dat ik van U kreeg, weggooide, gaf U het opnieuw aan mij terug, dank u wel voor deze genade. In Jezus’ Naam. Amen.

Dag 141: Achter een vrachtwagencombinatie
“(…) wie op de HEER vertrouwt, wordt beschermd.”
Spreuken 29:25 NBV

Afgelopen zomer reden mijn vrouw en ik over de snelweg richting het noorden van Californië. We reden door de bergen en het uitzicht was prachtig. Op een gegeven moment reden we in de richting van een steile helling, toen we ons realiseerden dat er zo’n tien andere auto’s voor ons reden. We bleven allemaal ‘hangen’ achter een enorme langzaam rijdende vrachtwagen.
Terwijl de vrachtwagen langzaam puffend de helling opreed, stak de chauffeur zijn arm uit het raam en wenkte naar de auto achter hem, toen het voor die auto veilig was om de vrachtwagen in te halen. Eén voor één trokken de auto’s op en reden, in blind vertrouwen, om de langzame vrachtwagen heen.
En ineens trof het me dat we iedere dag ons leven toevertrouwen aan volstrekt onbekenden. We vertrouwen erop dat de auto’s aan de andere kant van de kruising voor ons zullen stoppen, dat de hamburger die we eten in een wegrestaurant ons niet ziek zal maken, dat de medicatie die we ophalen bij de apotheek de goede is. Waarom vinden we het dan zo moeilijk om ons leven toe te vertrouwen aan de zorg van God? God die ons geen moment uit het oog verliest? Ik loop liever samen met God door een diep donker dal, dan alleen of samen met een onbekende in het licht. Het zijn onze keuzes, geen toeval, die onze bestemming bepalen. Voor die keuzes is vertrouwen nodig en dat we ons geloof omzetten in daden.

Gebed
Here God, ik vertrouw erop dat U mij zult helpen om langs de langzaam bewegende obstakels in mijn leven in herstel te komen. In Jezus’ Naam. Amen.

Dag 142: Sterrenpracht
“De hemel verhaalt van Gods majesteit, het uitspansel roemt het werk van Zijn handen, de dag zegt het voort aan de dag die komt, de nacht vertelt het door aan de volgende nacht. Toch wordt er niets gezegd, geen woord gehoord, het is een spraak zonder klank.” Psalm 19:2-4 NBV

Afgelopen nacht keek ik omhoog naar de heldere, hoge lucht en ik was diep onder de indruk. Mijn Vader heeft al die sterren één voor één in de lucht geplaatst en ze allemaal een eigen naam gegeven! En dat is nog maar het begin van wat onze Vader allemaal met de hand gemaakt heeft. Voorbij het Melkwegstelsel zijn nog veel meer sterrenstelsels, teveel om te kunnen tellen. En die zijn allemaal door onze Vader gemaakt en op hun plek gezet. Dan vraag ik me af of er vandaag, volgende week of ooit in mijn leven iets zou kunnen gebeuren dat teveel of te groot zou zijn voor mijn Hemelse Vader om te kunnen hanteren. De grote God die de sterren op hun plaats heeft gezet zal toch geen probleem hebben met de moeilijkheden in mijn leven?
Terwijl ik naar boven sta te kijken ben ik helemaal verbijstert dat Degene die dit allemaal gemaakt heeft, van mij houdt! Ik zal nooit begrijpen waarom Hij zich interesseert voor mijn afgetrapt en rommelig leven. Maar ik accepteer met vreugde dat ik dit mysterie waarschijnlijk nooit zal begrijpen. Hij heeft mij uitgekozen als Zijn kind. Hij heeft mij vrijgekocht met het kostbare bloed van Zijn eigen Zoon, vrij van zonde, Jezus. Hij geeft me de vrijheid om al mijn problemen aan Zijn voeten neer te leggen. Woorden schieten tekort om uit te drukken hoe dankbaar ik ben, ik ben totaal overweldigd!

Gebed
Vader, dank U wel dat U mij gemaakt heeft naar Uw eigen beeld, waarmee U laat zien dat U meer om mij geeft dan om alle sterren aan de hemel. In Jezus’ Naam. Amen

Dag 143: Elkaar liefhebben
“Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals Ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie Mijn leerlingen zijn.” Johannes 13:34-35 NBV

Wanneer we er bewust voor kiezen ons leven over te geven aan Christus’ zorg en controle, dan kiezen we ervoor om Hem te vertrouwen, Hem te volgen en van Zijn plannen, onze eigen plannen te maken. Hij heeft ons Zijn Woord, de Bijbel, gegeven. Om Hem te leren kennen, om te leren wat Hij van ons vraagt en hoe we steeds meer op Hem kunnen gaan lijken. Van alle dingen is daarin één ding het allerbelangrijkst: liefhebben.
Hij vraagt van ons elkaar lief te hebben zoals Hij ons heeft liefgehad. Dat is een stevige opdracht en één die we alleen uit kunnen voeren als we Zijn perfecte liefde door ons heen laten stromen. Hij vraagt ons dat we onze liefde laten zien door elkaar te (onder)steunen. Op deze manier, zegt Hij, weet de wereld dat we anders zijn, dat we Zijn volgelingen zijn. Bumperstickers, T-shirts, tatoeages en protestacties maken dat verschil niet. Alleen het laten zien van liefde maakt het verschil.
Het is werkelijk niet zo heel erg moeilijk om liefde te laten zien. Iedereen om ons heen heeft liefde nodig, dus we hoeven alleen Gods hulp te vragen en onszelf open te stellen, zodat Zijn liefde door ons heen kan stromen naar iedereen die we ontmoeten. Het is een voorrecht en een eer om iemand lief te hebben die ook door God geliefd is. We zouden deze opdracht eigenlijk met plezier uit moeten voeren.

Gebed
Mijn Vader, dank U wel dat U mij liefheeft. Help mij om Uw liefde door mij heen te laten stromen naar anderen, zodat iedereen kan zien dat mijn leven in Uw liefdevolle handen ligt. In Jezus’ Naam. Amen.

Dag 144: Tegen de muur aanlopen
“Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt.” Hebreeën 12:1 NBV

Een vriend van mij deed mee aan een marathon. Hij vertelde mij dat het één van de moeilijkste activiteiten was die hij ooit had gedaan. Hij legde uit dat op een bepaald punt in de race zijn verstand hem begon te vertellen ‘het is tijd om te stoppen, je kunt absoluut niet meer verder gaan’. Marathon lopers noemen dit moment ‘tegen de muur aanlopen’. Alleen door dwars door die muur heen te breken lukt het renners om de race uit te lopen.
De weg naar herstel lijkt soms veel op het lopen van een marathon. Op een bepaald moment begint er in je hoofd een oud bandje af te spelen; ‘je kunt niet meer verder. Dit is gewoon te zwaar voor je’. Op dat moment staan we op het punt om tegen de muur aan te lopen, we staan voor de keuze om of door te breken of op te geven.
Ervaren renners geven aan dat ze door de muur heen breken door te vertrouwen op hun training en met de hulp van alle mensen die langs de kant staan en hen aanmoedigen. Dat is het aandeel wat onze coaches en mensen die met ons meelopen hebben in ons herstel. Hun bemoedigingen en aanmoedigingen zijn van grote waarde.
Of we winnen of verliezen wordt voor een groot deel bepaald door onze afweging naar wie we willen luisteren. Wanneer we ervoor kiezen om te luisteren naar de stemmen die ons vertellen dat we beter op kunnen geven omdat we het nooit zullen redden, dan zullen we het einde van de race niet halen. Maar wanneer we ervoor kiezen om dwars door de muur heen te breken en de finishlijn te halen dan horen we het gejuich van mensen en engelen.

Gebed
Help mij, Vader, om dwars door die muur heen te breken en mijn race uit te lopen. Ik weet dat ik het niet kan doen zonder U. In Jezus’ Naam. Amen.

Dag 145: Blijf uit de buurt van de donkere plekken
“Maar alles wat door het licht ontmaskerd wordt, wordt openbaar, en alles wat openbaar wordt, is zelf licht. Daarom staat er: ‘Ontwaak uit uw slaap, sta op uit de dood, en Christus zal over u stralen’.” Efeziërs 5:13-14 NBV

Mijn vrouw en ik gingen een fietstocht maken met een groep andere Celebrate Recovery leiders. Het was voor het eerst in jaren, maar het gezegde bleek inderdaad te kloppen: ‘het is net fietsen, je verleert het nooit.’ Er was alleen één klein probleem. Het lukte ons niet om voor het donker werd weer terug te zijn op de plek waar we logeerden en we hadden met de hele groep maar één (zak)lamp. Geen enkel probleem, dacht ik. Ik ben ten slotte een man en een beetje competitief ingesteld, dus ik fietste in mijn eentje voor iedereen uit, zonder lamp.
"Wie heeft er nou een licht nodig?" dacht ik, totdat ik bij een smalle, onverlichte ruim 20 meter lange tunnel kwam. Ik wilde eigenlijk gewoon doorfietsen, maar besloot toch even te wachten op het licht. Toen de rest van de groep met de lamp bij de ingang van de tunnel aankwam kon ik de tunnel goed zien en racete er gelijk door.
Later was ik erg blij dat ik even was blijven wachten en niet zomaar de tunnel ingereden was. Ik had gewond kunnen raken. Waarom zou ik dat risico lopen? Geldt dit vaak ook niet voor herstel? We moeten niet zomaar donkere plekken betreden zonder dat we een licht bij ons hebben. Dan zouden we een onnodig risico nemen. Dit zette me ook aan het denken over waarom ik zo gefocust was om als eerste thuis te komen; was dat misschien trots? Is het niet geweldig hoe God soms hele normale alledaagse gebeurtenissen in ons leven gebruikt om ons te wijzen op zaken of dingen waaraan we nog wat extra aandacht zouden moeten besteden? Ik ben zo blij dat Hij dat doet!

Gebed
Heer, wilt U mij helpen mijn hart open te stellen voor alle lessen die U mij wilt leren. Ik weet dat ze allemaal tot doel hebben om mij tot een beter persoon te maken. In Jezus’ Naam. Amen.

Dag 146: Mediteren over Gods Woord
“Ik denk terug aan de daden van de HEER – (…) overweeg elk van Uw werken en houd in gedachten Uw grote daden.” Psalm 77: 12,13 NBV

Een van de meest krachtige hulpmiddelen die we hebben om ons geestelijk gezond te houden tijdens ons herstelproces is het memoriseren van de Bijbel. Het denken aan of mediteren over de Schrift is een fantastische manier om Gods Woord steeds bij ons te dragen. Het herinnert ons steeds weer aan de waarheid wanneer we geconfronteerd worden met moeilijke situaties of keuzes.
Mediteren over Gods Woord betekent simpelweg dat we het uit ons hoofd leren. Dit kun je doen met één vers per keer of met een Bijbelgedeelte per keer. Het belangrijkste is dat Gods Woord zich kan nestelen in onze ziel, waar het ons kan veranderen en ervoor kan zorgen dat we meer en meer op Hem gaan lijken.
Ik heb door de jaren heen een korte methode ontwikkeld waar ik veel aan heb gehad. Het biedt de mogelijkheid om een nieuwe, behulpzame gewoonte te ontwikkelen en daarmee één van onze oudere, onproductieve gewoonten te vervangen. Het werkt op de volgende manier:
• Wanneer je een vers leest dat eruit springt, onderstreep of markeer je dit;
• Maak een aantekening in je Bijbel of dagboek waarin je beschrijft waarom dit vers zo’n indruk op je maakt;
• Schrijf dit vers op een kaartje en leg/hang dit ergens waar je het regelmatig zult zien;
• Herhaal het vers gedurende de dag voor jezelf, hardop en in je hoofd;
• Zeg dit vers in gebed op naar God en dank Hem voor Zijn Woord;
• Vertel anderen over dit vers en leg hen uit waarom het zoveel voor je betekent.

Wanneer we dit zo doen, dan rusten we onszelf toe met Gods Woord. Op die manier hebben we het paraat wanneer we het nodig hebben.

Gebed
Dank U Heer, voor Uw Woord waarmee U ons voedt en vasthoudt. Laat mijn geest opbloeien terwijl ik mij inzet om Uw Woorden onderdeel van mijn hart te maken. In Jezus’ Naam, Amen.


Dag 147: Gebroken eieren
“Ze verklaren de wond van mijn volk lichtvaardig voor genezen, ze zeggen: “Alles gaat naar wens.” Nee, niets gaat naar wens!” Jeremia 6:14 NBV

Ik kan me nog herinneren hoe ik als kleine jongen naar de kruidenier ging om daar voor mijn moeder eieren te kopen. Mijn moeder had duidelijke instructies gegeven: ‘Je moet het doosje openmaken en controleren. Als er een gebroken ei in de doos zit moet je het terug op de plank zetten en zoeken naar een doos eieren die allemaal nog heel zijn.’
Gisteren was ik een doos eieren aan het kopen en kon ik niet voorkomen dat ik een link legde naar mijn vroegere jaren. Lange tijd zag ik God als iemand die de doos openmaakt en controleert op gebroken eieren. Ik was ervan overtuigd dat Hij mij zo zou zien, gescheurd en gebroken tussen allemaal andere perfecte eieren – van die mensen die het helemaal voor elkaar hebben – en ik vroeg me altijd af: “Waarom ben ik zo mislukt? Waarom heeft ieder ander mens een perfect leven?” Ik ging er vanuit dat God me terug op de plank zou zetten, om me even later weg te gooien.
Nu ik daaraan terugdenk realiseer ik me dat mijn denken niet klopte. God controleert niet ieder ei, op zoek naar elk scheurtje. Hij weet dat we allemaal eieren zijn met scheuren, allemaal op de een of andere manier imperfect en toch vind Hij ons waardevol. En niet alleen dat, Hij heeft ook de kracht om ons te herstellen, ons te bevrijden en ons te vernieuwen. Hij geneest onze scheuren en maakt ons sterker dan ooit.

Gebed
Vader, dank U dat U van dit gebroken ei houdt, dat U iets prachtigs en bruikbaars in mij ziet. Dank U dat U mijn scheuren geneest en mij sterk maakt. In Jezus’ Naam, Amen.

Dag 148: Blijf uit de buurt van coyotes
“Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals Ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie Mijn leerlingen zijn.” Johannes 13: 34, 35 NBV

Ik was ooit getuige van een boeiende ontmoeting tussen een jonge eland en een groep coyotes. Toen ik de coyote voor het eerst zag, rende de eland zo’n 45 meter voor hem uit, in een poging zijn leven te redden. Toen zag ik nog drie coyotes die een cirkel probeerde te vormen om zo de eland in te kunnen sluiten. Ik was er vrij zeker van dat dit voor de eland slecht af zou gaan lopen. Maar toen bereikte de jonge eland de top van een kleine heuvel en stopte daar. Een paar seconde later verscheen er een veel grotere, volwassen eland vanaf de andere kant van de heuvel. En nog maar een paar seconden daarna verschenen er ruim honderd elanden. De coyotes maakte direct een bocht, draaiden zich om en renden zo snel mogelijk weg.
Dit is een manier van aanvallen die onze vijand, de duivel, tegen ons gebruikt. Hij probeert ons te isoleren zodat hij ons weg kan leiden. Jammer genoeg werkt zijn tactiek vaak ook nog. Wanneer we in ons eentje rond gaan dwalen zijn we als snel verleden tijd. Vooral tijdens ons herstel is het van groot belang om verbonden te blijven en contact te houden met familie en CR-vrienden die ons kunnen ondersteunen. In dit geval zit er werkelijk veiligheid in aantallen.
Zodra we merken dat de vijand ons probeert te omsingelen, kunnen we het beste naar een kerk of naar een bijeenkomst sprinten. Benader een ander om hulp te krijgen, probeer het in elk geval nooit alleen te doen. Wanneer we samen schouder aan schouder staan, zorgen we dat de vijand op de vlucht slaat.

Gebed
Vader, dank U wel voor de mensen die U mij heeft gegeven, om naast mij te staan tijdens mijn herstel. In Jezus’ Naam. Amen.

Dag 149: Mosterdzaadjes
“Ik verzeker jullie: als jullie geloof hebben als een mosterdzaadje, dan zullen jullie tegen die berg zeggen: ‘Verplaats je van hier naar daar!’ en dan zal hij zich verplaatsen. Niets zal voor jullie onmogelijk zijn.” Mattheüs 17: 20 NBV

Jammer genoeg laten de meesten van ons zichzelf leiden door hun pijn, verslavingen en verkeerde gewoonten. We zien ze als bergen die niet te verplaatsen zijn, zozeer zelfs, dat we ons niet eens kunnen voorstellen hoe ons leven eruit zou zien, als we totaal vrij van deze dingen zouden zijn.
Eén van de redenen waarom God d.m.v. Celebrate Recovery zoveel mensen heeft kunnen helpen, is omdat het een ladder naar hoop bied. Zodra we beginnen met het beklimmen van die ladder, lijkt vrijheid meer en meer een mogelijkheid, dit komt omdat we steeds maar één stap tegelijk nemen. We beginnen te geloven dat God groter is dan de bergen in ons leven, meer zeker dan onze allergrootste zekerheden en volledig betrouwbaar. Met andere woorden, we ontwikkelen geloof en vertrouwen in God. We beginnen te geloven dat we vrij kunnen zijn, dat we heel en gaaf kunnen zijn.
Het is waar dat zo’n berg een fors obstakel representeert, maar het kan verplaatst worden. Niet omdat ons geloof zo groot is, maar omdat we een grote God dienen, die zelfs meer kan doen dan wij ooit kunnen denken of bedenken. Iedereen die wel zou willen ontdekken wat God kan doen, zou zich bij Celebrate Recovery aan moeten sluiten. Wij zijn er zeker van, want wij hebben bergen in levens verplaatst zien worden!

Gebed
Heer God, dank U wel dat er een plek is waar de kracht van God zichtbaar is. Geef mij de woorden om te vertellen wat U in mijn leven gedaan heeft aan een ander die voor een berg staat. In Jezus’ Naam. Amen.